blog >>

[Shaken deelnemer uitgelicht: Tristan Gieler]

Ik ben mijzelf tijdens deze Shaken fysiek en mentaal aan het uitputten. En dat vind ik eigenlijk niet zo erg. Net de opnames voor een korte film gemaakt, samen met Simon en Barbara. We gaan de muren tot leven brengen. Was wel even fijn om even niet achter mijn laptop te zitten.

Van (reali-)tijdsbesef valt al helemaal niet meer te spreken. Mijn instelling aan het begin van de week blijkt goed gewerkt te hebben: laat het allemaal maar gebeuren, je weet toch niet wat je gaat doen.
Ik zou niet zeggen dat ik gewoon maar kijk waar het schip strandt, eerder dat ik een blinde kapitein ben zonder kompas. De schatkist die ik zoek heeft een spoor van muntstukken achtergelaten en die ben ik als broodkruimels aan het oprapen.

Ik heb net een groot blik over mijn hoofd gezet en er met een stok op gemept. De oorpijn is nu wel weg. Het is gefilmd.

Reageer